پنج شنبه 92 مرداد 31 , ساعت 3:39 عصر
ای کرانه ئ نیایش بی انتها ! غم از دستم در وسعتی بی واژه رها شد و فرصت سبز حیات را به آغاز کلام در هوای پاک سخاوت بخشید مهربانی ورق خورد و بر عاطفه ئ آب دست کشید رفت تا در افق صریح چشمانم گلدسته های نور را مهمان یک خوشه بشارت بکر کند .
نوشته شده توسط رنگی | نظرات دیگران [ نظر]
