بینوا فرزند آدم ، مرگش پوشیده است ، و بیمارى‏اش پنهان ، کردارش نگاشته است و پشه‏اى او را آزار رساند جرعه‏اى گلوگیر بکشدش و خوى وى را گنده گرداند . [نهج البلاغه]
 
سه شنبه 92 مرداد 1 , ساعت 5:21 عصر

 

نذر قدومت آقا ، این چشـم های گریان

جان و تنم فــــــدایت با این دلِ پریشان


امشب دخیل بستم بر گوشـه ی عبایت

دستان خالی ام را ، خالی تو بر مگردان



لیست کل یادداشت های این وبلاگ