بسم الله الرّحمن الرّحیم
سلام بر مومنان صالح و روزه دار
طاعاتتان مقبول درگاه احدیّت
نگاهی نو به فرازی از دعای ماه رمضان (3)
اللهمّ ادخل علی اهل القبور السّرور ؛ اللهمّ اغنِ کلّ فقیر ؛ اللهمّ اشبع کلَّ جائع ...
اولاً : « خدا » سیر می کند گرسنگان را و این « خدا » با وسایل و ابزاری این کار را انجام می ده . یکی از این وسایل و ابزاری که حکمتش اقتضا کرده « مال و مکنت دارایان » است .
ثانیاً « جائع » خیلی داریم ! ... ( گرسنه ! )
اصولاًیکی ازحکمتهای روزه گرفتن این است که همدردی کنیم با کسانی که سال در دوازده ماه لقمه ای سیر نمی‌خورند ، حتماً می‌توانید تصور کنید خجلت پدری را که توانایی سیر کردن شکم فرزندانش را ندارد . البته امروزه بالأخره یک نان بخور و نمیری می رسد امّا با گسترش امکانات ، انسانها خودشان را اسیر فقر کرده‌اند . پول آب و برق و تلفن و موبایل و سرویس بچه و مای بیبی و ...
در گذشته اینقدر دغدغه نبود امّا شکم گرسنه هم کم نبود .
ثالثاً : در دعای تعقیبات نماز عصر می‌خوانیم : : اللهمّ انّی اعوذُ بکَ مِن نفسِ لا یشبع » یعنی خدایا ! همانا من به تو پناه می‌برم از نفسی که سیری ندارد ( پر نمی‌شود ) . آری طمع و آز و حرص و بخل و زیاده خواهد و ... در ذات انسان نهادینه شده : « انّ الانسانَ خُلقَ هلوعاً ، ان مسّه الشّرّ جزوعاً و ان مسّه الخیرُ منوعاً »
ماه رمضان ماه رسیدن به کنه تقواست ( کُتب علیکم الصّیام ... لعلّکُم تتقون ) و تقوا یعنی اینکه نفس را از رذایل و مفاسد پاک کنیم و « علم و حکمت » باعث پاکی می‌شوند ( که فاقد شیء نمی‌تواند معطی آن باشد ! ـ یعنی وقتی کسی نمی داند فلان چیز گناه است چگونه از آن دست بردارد ) در این مسیر « پاک کننده » خداست ، خدا هم با دادن علم و حکمت انسان را پاک می‌کند و « تقوا » جلب می کند توجه خدا را برای دادن علم : اتقوا الله و یُعلّمُکُم الله ( 282 بقره )
خدایا خودت اختیار نفس بخیل و زیاده خواه و آلوده به شهوات ما را بگیر و به سمت مرضات جامعه خود سیر ده
یا حق
