ضرورت و توانایی

وزارت فرهنگ و آموزش عالی و نیز وزارت آموزش و پرورش جهت انجام تحقیقات مربوط به نظامهای پیش دانشگاهی و دانشگاهی به نیروی انسانی توانمند در تدوین و اجرای طرحهای پژوهشی نیاز دارد دوره کارشناسی ارشد در تحقیقات آموزشی موجب خواهد شد که اولاً نیروی انسانی مورد نیاز به تدریج تربیت شود ( ثانیاً ) امکان اجرای طرحهای تحقیقاتی مورد نیاز فراهم شود.
برای رسیدن به مقاصد فوق جنبه های ذیل مورد نظر قرار می گیرد
الف- موضوع یا طرح تحقیق هر دانشجو در دوره کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی مستقیماً در رابطه با یکی از عناوین عمده تحقیقاتی مندرج در فهرستهای منتشر شده بوسیله فرهنگ و آموزش عالی با وزارت و پرورش انتخاب می شود.
ب: در تدوین و اجرای تحقیق حتی الامکان سازمانهای ذینفع مشارک داده می شوند و استفاده از نتایج تحقیق بوسیله این سازمانها ترغیب میگردد.
ج: اصل میان رشته ای برخی از تحقیقات آموزشی مورد نظر قرار می گیرد و گروه های آموزشی – پژوهشی خارج از دانشکده های علوم تربیتی نیز در تدوین و اجرای طرح تحقیق مشارکت داده می شوند.

دلم گرفته ، ای دوست ! هوای گریه با من 

گر از قفس گریزم ، کجا روم ، کجا ، من ؟

کجا روم ؟ که راهی به گلشنی ندانم ،

که دیده برگشودم ، به کنج تنگنا ، من .

نه بسته ام به کس دل ، نه بسته کس به من نیز،

چو تخته پاره بر موج ، رها ، رها ، رها ، من .

ز من هر آنکه او دور، چودل به سینه نزدیک ؛

به من هر آنکه نزدیک ، ازو جدا، جدا ، من !

نه چشم دل به سویی ، نه باده در سبویی

که تر کنم گلویی به یاد آشنا ، من .

ز بودنم چه افزود ؟ نبودنم چه کاهد ؟

که گو یدم به پاسخ ، که زنده ام چرا من ؟

ستاره ها نهفتم ، در آسمان ابری ــ

دلم گرفته ، ای دوست ! هوای گریه با من ...

سیمین بهبهانی

دلـگـیـــر دلـگـیــــرم مـــرا مـگـــذار و مـگـــذر

از غصـه مـی‌مـیــرم مـــرا مـگـــذار و مـگـــذر

بـا پـای از ره مـانــده در ایـن دشــت تــب‌دار

ای وای مـی‌مـیــرم مـــرا مـگـــذار و مـگـــذر

سـوگنــد بر چشمـت که از تـو تــا دم مــرگ

دل بــر نمـی‌گیـــرم مـــرا مـگـــذار و مـگـــذر

بالله که غیر از جرم عاشق بودن ای دوست

بی‌جـرم و تقصیــرم مـــرا مـگـــذار و مـگـــذر

بـا شـهـپــر انـدیـشـــه دنـیـــــا گــردم امـــا

در بـنــد تـقــدیـــرم مـــرا مـگـــذار و مـگـــذر

آشــفـــتـــه تــر ز آشـفــتـــگـــــان روزگـــارم

از غــم بـه زنـجـیـرم مـــرا مـگـــذار و مـگـــذر

یدالله عاطفی

آه ای زمان حق با تو بود...

مثنوی عشق پایان یافت و حدیث غربت بر پیشانی نشاندم..

به یمن آمدنت جان گرفتم و در حسرت رفتندت جان کندم...

اما نشد که زنده بمانم..

آه ای زمان بعد تو تمام قافیه های اشعارم در هم آمیخت...

تمام اشعارم نابود شد...

و خیال و آرزو در من مرد..

آه ای زمان بعد تو تمام شبهایم شام غریبان شده..

با رفتنت خاک یتیمی بر چهرام نشاندی..

خاکی که زمین به کمک تو مجال بوسیدنش را به من نداد..

آه ای زمان

بر چشم بر هم زدنی فرصت را از من گرفتی....

وقتی که معیارم خاک بود و زمین و دلخوش به عشق...

اینجا من بودم که نابود شدم..

آه ای زمان رفتی من حال بر غربتت رسیدم....

فهمیدم که تو را خوب نشناختم و خوب را از بد تشخیص ندادم...

صادقانه بگویم حس با تو بودن داشتم اما فاصله گرفتم....

تو در گذر بودی و من میگذشتم..

جایی که سهم من جا ماند و دلم جای دیگر ، پیکرم زخم روزگار را جانانه چشید..

و دل خوش کردم به گذرت..

آه ای زمان تو می روی و من میمانم و این درد است و فاجعه...

در عرف ما جاماندن یک فاجعه است...

آه ای زمان شتاب کردی یا درنگ؟..

هر چه بود رفتی و فاجعه همچنان باقیست...

 نکات تربیتی در زندگی امام حسین (ع)

معصومان( علیهم السلام)همه نور واحد بوده، هدف مشترک‏داشتند; ولى به اقتضاى گوناگون موقعیتها در سیره تربیتى آنان‏دیدگاهها و رفتارهاى تربیتى گوناگون به چشم مى‏خورد.

کنارهم‏نهادن مجموعه دیدگاهها و رفتارهاى تربیتى آنان الگویى کامل ازنظام تربیتى اسلام عرضه مى‏کند. دراین میان امام حسین(ع)از موقعیت ویژه‏اى برخوردار است و این موقعیت‏به زندگى و سیره تربیتى آن حضرت برجستگى خاصى بخشیده است.

اظهار محبت‏

محبت‏ امرى درونى است که خداوند آن را در دل‏ به ودیعت نهاده است. اما آنچه در این میان مهم مى‏نماید و آثار تربیتى در پى دارد ابراز آن است. این امرى اختیارى است‏ و والدین و مربیان مى‏توانند در پرتو آن زمینه تربیت صحیح رافراهم آورند. چه بسیارند والدینى که در برابر فرزندان خود محبت فراوان‏دارند اما آن را ابراز نمى‏کنند در حالى که محبت وقتى سازنده وتاثیر گذار خواهد بود که فرد مورد محبت از آن آگاهى یابد.امام حسین(ع)به عنوان الگوى تربیتى مطمئن و کامل محبت ‏به ‏فرزندان را از نیازهاى ضرورى آنان دانسته، در قالبهاى گوناگون‏به ابراز آن مى‏پرداخت. گاه با در آغوش گرفتن و به سینه‏چسبانیدن خردسالان، زمانى با بوسیدن آنان و گاه با به زبان‏آوردن کلمات شیرین و محبت‏آمیز. عبیدالله بن عتبه چنین مى‏گوید: «نزد حسین بن على(ع)بودم که على بن حسین(ع)وارد شد. حسین(ع)،او را صدا زد، در آغوش گرفت و به سینه‏چسبانید، میان دو چشمش را بوسید و سپس فرمود: پدرم به فدایت‏باد، چقدر خوشبو و زیبایى!»¹

تشویق در برابر کار خوب

یکى از شیوه‏هاى تربیتى مورد اتفاق صاحب نظران عرصه تعلیم وتربیت، شیوه کارآمد تشویق است. تشویق به جا و متناسب با فعالیت‏انجام شده، به ایجاد انگیزه در فرد منجر شده، به تکرار و تقویت‏رفتار مى‏انجامد. چه بسا فرزندان از ارزش و اعتبار صفات مثبت‏خود آگاهى‏نداشته، در نتیجه به شخصیت‏حقیقى و توانمندیهاى ‏خویش‏پى‏نبرده، خود را در مقایسه با دیگران ناچیز به شمار آورند. ازاین رو والدین و مربیان باید ویژگیهاى مثبت فرزندان را کشف وبرجسته سازند; مورد ستایش و تشویق قرار دهند. در فرهنگ اسلامى‏ که تربیت دینى و اخلاقى فرزندان در کانون توجه است ،برتشویق‏فرزندان هنگام بروز رفتارهاى دینى و برجسته کردن صفات اخلاقى ومعنوى آنان بسیار تاکید شده است. امام سجاد(ع)فرمود: من به‏بیمارى شدیدى مبتلا شدم. پدرم بربالینم آمد و فرمود: چه خواسته‏اى دارى؟ عرض کردم: دوست دارم از کسانى باشم که‏درباره آنچه خداوند برایم تدبیر کرده، نپرسم؟ پدرم در مقابل‏این جمله به من آفرین گفت و فرمود: تو مانند ابراهیم خلیلى; به‏هنگام گرفتارى جبرئیل نزدش آمد و پرسید: از ما کمک مى‏خواهى؟ اودر جواب فرمود:(درباره آنچه پیش آمده)از خداوند س?ال نمى‏کنم. خداوند مرا کافى است و او بهترین وکیل است. در این حدیث ملاحظه مى‏شود که‏امام حسین(ع)در مقابل پاسخ عارفانه و دلنشین فرزندش که‏براساس ظاهر حدیث، سن و سال چندانى هم نداشت. جمله «احسنت‏»را به کار برد و او را به «ابراهیم خلیل‏» تشبیه کرد.²

اگر فرزندان به این حد از رشد و استقلال‏رسیدند، باید به آنان اعتماد کرد و به تصمیمها و انتخابهاشان‏احترام نهاد. جوان در طول زندگى با انتخابهاى گوناگون رو به‏روست و یکى از مهمترین آنها گزینش همسراست

اهمیت آموزشهاى دینى و قدردانى از معلمان و مربیان

در اسلام دانش آموزى مورد اهتمام شدید بوده و رهبران دینى‏ پیروان خود را به آموزش و اندوختن دانش، به ویژه معارف دینى،تشویق کرده‏اند. براساس سخنان معصومان(علیهم السلام)، معلمان و مربیان، به‏خصوص آنان که در تعلیم آموزه‏هاى دینى مى‏کوشند، حق بزرگى‏برجامعه دارند و باید تلاش صادقانه‏شان مورد قدردانى و سپاسگزارى‏قرارگیرد تا رغبت و انگیزه بیشترى بیابند.مرحوم بحرانى درحلیه‏الابرار از شیخ فخرالدین نجفى که از فضلا و زهاد بود. چنان نقل کرده که:شخصى به نام عبدالرحمان در مدینه معلم کودکان‏بود و یکى از فرزندان امام حسین(ع)به نام «جعفر» نزدش آموزش‏مى‏دید. معلم جمله «الحمدلله رب العالمین‏» را به جعفر تعلیم‏داد. هنگامى که جعفر این جمله را براى پدر قرائت کرد، حضرت‏معلم فرزندش را فراخواند و هزار دینار و هزار حله... به اوهدیه داد. وقتى‏حضرت به خاطر پاداش زیاد مورد پرسش قرار گرفت، در جواب فرمود: هدیه من برابر با تعلیم «الحمدلله رب العالمین‏» است. ³

احترام به انتخاب جوان در امر ازدواج

جوانان به سبب کمى تجربه به استفاده از تجارب و نصایح والدین‏نیازمندند، اما آنان دیگر دوران کودکى و نوجوانى را پشت‏سرگذاشته و به حدى از رشد رسیده‏اند که خود حق انتخاب داشته،براى خود تصمیم بگیرند. از این‏رو، شایسته است والدین در دوران‏کودکى و نوجوانى زمینه استقلال و قدرت تصمیم‏گیرى آنها را فراهم‏آورده، آنان را چنان تربیت کنند که سمت انتخابهاى معقول وتصمیمهایى منطقى پیش روند و مصالح واقعیشان را بر منافع آنى وزودگذر ترجیح دهند. اگر فرزندان به این حد از رشد و استقلال‏رسیدند، باید به آنان اعتماد کرد و به تصمیمها و انتخابهاشان‏احترام نهاد. جوان در طول زندگى با انتخابهاى گوناگون رو به‏روست و یکى از مهمترین آنها گزینش همسراست. در این مساله،چنانچه فرزند از قدرت انتخاب صحیح و معقول برخوردار است، باید به وى حق انتخاب داد و از ازدواجهاى تحمیلى پرهیز کرد.

یکی ازفرزندان امام حسن مجتبى(ع) ،دختری ازدختران امام حسین(ع)راخواستگارى کرد. امام حسین(ع)به او فرمود: فرزندم! هر کدام را بیشتر دوست دارى انتخاب کن. فرزند امام مجتبى(ع)شرم کرد و جوابى نداد. آنگاه امام حسین(ع)فرمود: من دخترم فاطمه را برایت انتخاب‏کرده‏ام; زیرا او به مادرم فاطمه دختر رسول خدا(ص)شبیه‏تر است.» ⁴

ملاحظه مى‏شود با این که فرزند امام مجتبى(ع)به احترام عمو ودخترانش به طور مشخص از دختر خاصى خواستگارى نکرد و امر را به‏عمویش وانهاد; امام حسین(ع)به انتخاب وعلاقه فرزند برادرش اهمیت‏داد و از او خواست‏خودش آن را که بیشتر دوست دارد به همسرى‏برگزیند.

فرآوری: نوریه نوچمنی

تقویت عشق در خانواده با این روش

در مواجهه ی با چالش های جدی خانواده ها در عصر حاضر می توان در جستجوی شیوه هایی بر آمد که با تقویت معنویت در نهاد خانواده به ترمیم تقویت پیوندهای درون خانواده نیز منجر شود که برخی از آنها عبارتند از:

تقویت پیوند والدین با معنویت

بر مبنای اصل همانند سازی فرزندان با والدین و توجه به این واقعیت که همانند سازی همچون یک نیاز اساسی و روحی وروانی فرزندان را از درون بر می انگیزد تا در صدد ایجاد طراحی شخصیت برآیند.که به نوعی در انطباق با نسل بالغ ولی مورد قبولشان باشد. والدینی که بتوانند الگوی مناسب از معنویت را چه در بعد رفتار و چه در بعد گفتار در خانواده ارائه دهند فرزندانشان در صورت اعتماد به والدین تلاش خواهند کردتا از طریق همانند سازی با آنان زمینه های معنویشان را نیز با والدین تطابق بخشند. در این زمینه باید به این واقعیت نیز اشاره کرد که لازمه همانند سازی با والدین ایجاد اعتماد است.چنان چه والدین قادر باشند اعتماد مورد نیاز را بر روابط خود و فرزندانشان حاکم کنند با مشکل چندانی در این زمینه رو به رو نخواهند شد.

معرفی الگوها و اسطوره ها ی معنوی و اخلاقی

نیاز به تعالی و کمال در وجود کودکان ،نوجوانان و جوانان ،آنان را برمی انگیزد تا به هر طریق ممکن خود را به پله های اعتلا و بالندگی برسانند بدیهی است آنان که قله های کمال را نشانه می روند از قله نشین ها نیز غافل نیستند بلکه غالبا بر آنان متمرکزند. یعنی قهرمان و الگوهای برجسته در عرصه های اخلاق ومعنویت را همچنان در شعاع نگاه خویش قرار می دهند و به آنان می اندیشند قهرمانانی تنها به فرهنگ ملت یا قومی خاص تعلق ندارند بلکه آنان متعلق به جهان بشری اند.

سایر انسان های از طریق الگو پذیری  از قهرمانان بزرگ تاریخ بشری به تکوین شخصیت خویش  اهتمام می ورزند و در صورتی که میان خود و انسان های بزرگ و برجسته مورد احترام خویش فصل مشترکی مشاهده کنند پدیده ی الگو پذیری با عمق قوت  بیشتری تحقق می یابد.

معنویت پاسخ گوی نیازها

والدین و فرزندان یک سلسله نیازهای مشترک روحی و معنوی دارند. در صورتی که والدین بین معنویت و نیازهای خود رابطه ی مورد نظر را بیابند ابتدا برای خود آنها آرام بخش خواهد بود. زیرا قادرند بر زندگی شان مسلط شوند و علاوه بر آن چنان چه به فرزندان خود تفهیم کنند که معنویت قادر است به نیازهایی از قبیل خود شکوفایی،جست و جوی فلسفه ارضا کننده زندگی و نیز امنیت ،پاسخ های مناسب ارائه دهد، در ایفای وظیفه ی خویش موفق جلوه خواهند کرد به عنوان مثال چنان چه نوجوانان و جوانان از این واقعیت آگاهی یابند که جهانی که درآن زندگی می کنند هدفمند قانونمند و با معناست درآن صورت انگیزه ی کافی برای به کارگیری توان خود به منظور نیل به بالندگی در چنین جهانی خواهند یافت.

هماهنگی خانواده و مدرسه در امور فوق برنامه

بخشی از رسالت خانواده ها در ایجاد زمینه های معنوی به نوع و میزان هماهنگی آنان با مدارس در امور فوق برنامه بستگی دارد، به ویژه آن قسمت از فعالیت های فوق برنامه که از محتوا و ساختار اخلاقی و معنوی برخوردار است گفتنی است که در مقایسه با برنامه ی رسمی مدارس فعالیت های فوق برنامه از اهمیت و یژه ای برخوردار است،زیرا اولا ماهیت فوق برنامه ازتنوع بیشتری برخوردار است ،ثانیا جنبه ی انتخابی و گزینشی  دارد یعنی دانش آموزان بر اساس علاقه و میل شخصی شان در فعالیت های فوق برنامه مشارکت می کنند.

رابطه دین مداری درونی و شبکه ی روابط خانوادگی

دین مداری در صورتی که در پایه ی ایمان درونی استوار باشد شبکه ی روابط انسانی از جمله روابط خانوادگی را تحت تاثیر قرار می دهد. در اصل ،ایمان، انسان را از خود محوری خارج کرده و خدا محور می کند. ایمان رفتار را از ملاحظات مربوط به منافع خویش و ضرورت های اجتماعی خارج کرده بر محور رضایت الهی و آخرت اندیشی استوار می سازد.کسی که نتواند از خود و جامعه ی خویش سفر کرده آهنگ مقصدی را دور نگران کند قطعا در عمل به گونه ای دیگر رفتار خواهد کرد.

 همچنین اعتقاد به معنویت احساس مسئولیت آدمی را در قبال زندگی انسانها و آینده ی آنها افزایش می دهد به همین سبب والدین معنوی نسبت به فرزندان و آینده آنها هرچه قدر احساس مسئولیت قوی تری کنند به همان اندازه انعکاس آن در فرزندان خود می بینند.

مهدوی‌کیا: رفتار تماشاگران دورتموند نقطه عطف فینال بود/ بایرن به حق برنده شد

کاپیتان سابق تیم فوتبال پرسپولیس گفت: رفتار تماشاگران دورتموند بعد از شکست نقطه عطف فینال بود.

• این بازیکن در آخرین اظهار نظر خود در کد هواداری‌اش در خصوص این مسابقه گفت: بایرن مونیخ تیم برتر نیمه دوم بود و به حق برنده شد. فینال زیبایی بود و از نزدیک نکات قابل توجهی داشت.

  وی افزود: همه چیز از لحاظ نظم برگزاری و نظم رفتار تماشاگران ایده آل بود. البته فرانک ریبری بعد از بازی خودش را به میان طرفداران بایرن در ردیف ما انداخت و اینگونه خوشحالی کرد. رفتار طرفداران دورتموند بعد از باخت و حمایت آنها نقطه عطف فینال بود. به امید اینکه چنین ورزشگاهی در ایران عزیز داشته باشیم و همه از فوتبال لذت ببریم.

  مهدوی‌کیا در بین دو نیمه نیز گفته بود که امیدوار است دورتموند بازی را ببرد تا با توجه به حضورش در اردوی دورتموند پس از پایان بازی، جام قهرمانی را لمس کند.